Αποχαιρετισμός στον Κώστα Νίτσο

«Θα αρχίσω τον αποχαιρετισμό προς τον Κώστα Νίτσο με μια φράση πολυχρησιμοποιημένη σε επικήδειους, που εκφράζει ωστόσο  την πραγματικότητα: Η δημοσιογραφία έγινε φτωχότερη με το θάνατό του. Ο Κώστας Νίτσος ήταν ο μεγαλύτερος, όχι μόνο κατά τη γνώμη μου, από τους  – μέχρι χθες εν ζωή – μεγάλους δημοσιογράφους», είπε εκφωνώντας τον επικήδειο εκ μέρους της ΠΟΕΣΥ ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Δημήτρης Κουμπιάς.

«Ο βετεράνος συνάδελφος, συνέχισε, πέραν της πολύχρονης δημοσιογραφικής του δραστηριότητας, πήρε  μέρος στην Εθνική Αντίσταση και ήταν ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος, μέχρι το τέλος της ζωής του, του Πανελλήνιου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης.

Υπήρξε ένας πολυτάλαντος άνθρωπος που συνδύασε τη λογιοσύνη με τη δημοσιογραφία και έθεσε την πένα του στην υπηρεσία του λαού και των αγώνων του.

“Δημοσιογράφος – Ενεργός Πολίτης – Αντιστασιακός”, αυτοχαρακτηριζόταν ο εκλιπών, προσθέτοντας: “Ανήκω σε μια μεγάλη γενιά, στην ονειροπόλα γενιά της Εθνικής Αντίστασης, την καλύτερη της Ελλάδος και την τελευταία καλή της δημοσιογραφίας”.

Της δημοσιογραφίας, που οφείλει φόρο τιμής στον άνθρωπο  που επί πολλές δεκαετίες δίδαξε και άσκησε δημοσιογραφία υψηλού φρονήματος, ευθύνης και ήθους.

Πάντοτε ενεργός και σε εγρήγορση, αφού οι δημοσιογράφοι δεν αποστρατεύονται ποτέ, με καθημερινή παρουσία στο γραφείο του Συνδέσμου, ήταν συνεχώς στο πλευρό μας – και κυριολεκτικά, αφού με το γραφείο του μας χώριζε ένας τοίχος.

Θα τον νοιώθουμε διαρκώς δίπλα μας,  μαχητικά πρωτοπόρο και εμψυχωτή στους συνδικαλιστικούς αγώνες. Φάρο σε μια δύσκολη πορεία, σε δύσκολους καιρούς».