8 Απριλίου, 2008

Η αλήθεια δεν έχει χορηγούς

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την ανάγκη κατοχύρωσης του δικαιώματος άρνησης των δημοσιογράφων απέναντι στις πιέσεις – επιδιώξεις της οποιασδήποτε εξουσίας ή κατάχρησης του διευθυντικού δικαιώματος, επισήμανε ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (Π.Ο.Ε.ΣΥ.) Δημ. Ι. Τσαλαπάτης, στη σημερινή του παρέμβαση στην ημερίδα «ΜΜΕ – Δεοντολογία, Κέρδος, Εξουσία», που οργάνωσε ο ΣΕΒ.
Ο Πρόεδρος της Π.Ο.Ε.ΣΥ. υπογράμμισε: «Η είδηση στηρίζεται στην αλήθεια. Και η αλήθεια δεν έχει χορηγούς».
Το πλήρες κείμενο της παρέμβασης έχει ως εξής:

Κατ’ αρχήν θέλω να σας ευχαριστήσω εκ μέρους του Δ.Σ. της Π.Ο.Ε.ΣΥ., για την πρόσκληση.
Να συγχαρώ τους διοργανωτές αλλά και να σας εξομολογηθώ και κάτι.
Είναι μια πρωτοβουλία που ο καθένας θα ζήλευε.
Και το θέμα του Συνεδρίου «ΜΜΕ – ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ – ΚΕΡΔΟΣ – ΕΞΟΥΣΙΑ και ο χρόνος του» είναι εξόχως επίκαιρα.
Θα μπορούσαμε να το έχουμε οργανώσει εμείς.
Το κέρδος όμως με τον σκληρό πυρήνα του όρου είναι δική σας υπόθεση.
Άλλωστε εσείς έχετε και τα λεφτά.
Βλέπετε τα δικά μας με την έννοια των αποθεματικών, της αποταμίευσης, η σημερινή κυβερνητική εξουσία με το ασφαλιστικό και την λογική της επιχειρηματικότητας που την διακρίνει τα περνάει στα μέλη σας, Τράπεζες Ασφάλειες τοποθετήσεις .
Η αφορμή λοιπόν του σημερινού Συνεδρίου θα ήταν παρακινδυνευμένο να υποθέσει έστω κανείς ότι η επιχειρηματική κοινότητα ανησυχεί για την ενημέρωση, ή τέλος πάντων γι αυτό που αναζητεί η κοινή γνώμη.

Πριν προχωρήσουμε όμως να επισημάνουμε μια διάκριση:
Άλλο η επικοινωνία
Άλλο η ενημέρωση
Θα πρέπει λοιπόν να συμφωνήσουμε τι είναι σήμερα τα ΜΜΕ και στην Ελλάδα.
Είναι εμπορικές – βιομηχανικές επιχειρήσεις με σκοπό το κέρδος.
Είναι και αυτό μαζί; Πάντως αρκετές είναι και μέλη του ΣΕΒ.
Βλέπετε η μεγάλη αλλαγή στην δεκαετία του 90, η οποία πέρασε απαρατήρητη, σαν ένα αόρατο τσουνάμι, ήταν η απόφαση του παγκόσμιου οργανισμού εμπορίου που είπε ότι η είδηση είναι εμπόρευμα!
Επειδή δεν είναι λίγοι αυτοί που καθορίζουν, αν δεν επιβάλλουν, ότι η είδηση είναι πλέον ότι αποφέρει κέρδος. Και μπορεί να φαίνονται πολλοί αλλά τελικά να είναι λίγοι .
Και αυτός που κατασκευάζει και περιτυλίγει την είδηση, όπου και όταν αυτό συμβαίνει, σε ένα λαμπερό και ελκυστικό περιτύλιγμα, με όλους τους κανόνες της αγοράς δεν είναι φυσικά ο δημοσιογράφος, ο εργαζόμενος στην βιομηχανία της ενημέρωσης στην βιομηχανία της κοινής γνώμης της ενημέρωσης.
Είναι ο επιχειρηματίας, ο βιομήχανος, ο αυτοκράτορας – ιδιοκτήτης του δικτύου.

Και τα πράγματα χειροτερεύουν γιατί έρχεται η άλλη ανατροπή που αλλάζει και τα δίκτυα: κινητό τηλέφωνο – computer – ράδιο – τηλεόραση- εφημερίδα/περιοδικό, γίνονται πέντε (5) σε ένα (1) και μαζί όλα στο διαδίκτυο.

Η τεχνολογία τρέχει και καταπίνει το άρθρο, το σχόλιο την γνώμη.
Η είδηση αντιστέκεται αλλά η πληροφορία θέλει να την εκτοπίσει για να καταλήξει σε απλό μήνυμα. Ό,τι πουλάει. Δηλαδή ακόμη μεγαλύτερη θεοποίηση του κέρδους.

Έτσι η εξουσία περνάει στον διαφημιζόμενο και στην νέα ανακατανομή ρόλων και πόρων.

Με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ υπήρξε και η πολιτική ανατροπή. Στο ερώτημα αν το πρωτείο έχει η οικονομία ή η πολιτική. Απάντησε ήδη η αγορά.

Για να μιλήσουμε λοιπόν σήμερα για δεοντολογία στα ΜΜΕ πρέπει προηγουμένως να υπάρξει δεοντολογία π.χ. στις Τράπεζες. Υπάρχει επομένως το ζήτημα της ευθύνης στην κοινότητα του επιχειρείν.
Γιατί με την «δικτατορία του ό,τι πουλάει» μεγαλώνει ο κίνδυνος γίνεται πιο άμεσος. Μπορεί να μετατρέπει ακόμη και το άτομο σε προϊόν.
Το δικαίωμα άρνησης λοιπόν στο οποίο επιμένουμε οι άνθρωποι της ενημέρωσης οι δημοσιογράφοι είναι ένα ανοικτό ζήτημα. Θα συνεχίσουμε να το διεκδικούμε για λογαριασμό της κοινής γνώμης και απέναντι στην έντονη υπονόμευση του από την συμπόρευση εργοδοτών και Κυβέρνησης στην διαρπαγή των πόρων των ταμείων.

Γιατί υπάρχει το πλέον ουσιώδες: Η κοινωνική συνοχή που έχει ως προϋπόθεση την ποιότητα της ενημέρωσης.
Κυρίως από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και όσα επέρχονται.
Πως όμως το κέρδος θα αποδεχτεί την ανατροπή ώστε είδηση να ξαναγίνει δημόσιο αγαθό;
Και με την σκιά της διαπλοκής να βαραίνει πρόσωπα και καταστάσεις;
Είναι όμως το κρίσιμο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί άμεσα..
Την ευθύνη έχει η επιχειρηματική κοινότητα στο κέντρο και την περιφέρεια..

Αλλά και η πολιτική εξουσία..
Οφείλουν όλοι να τοποθετηθούν υπεύθυνα και δημόσια..
Για ένα και μόνο λόγο κυρίες και κύριοι,
Η είδηση στηρίζεται στην αλήθεια.

Και καταλαβαίνετε πολύ καλά ότι η αλήθεια δεν έχει χορηγούς.
Σας ευχαριστώ.